Yeni Şeyler Söylemek Lazım
Sözün Doğduğu Yer

Ne Çektim Be!

Bu hayatı en çok ben çektim, Vasfiye Teyze! 
Kucağında bebeğiyle, annenin gözyaşlarını 
Bir babanın, omuzlarında ki yükünü 
Sevgililerin, otogar eşiğinde ki ayrılık hüznünü 
Amanın, etrafını bilmeyen gözünü 
Silahların patlayışını, kuşların uçuşunu. 
Bu hayatı en çok ben çektim, Vasfiye Teyze! 

anne,ayrılık,baba,hüzün,lütfü şener,vasfiye teyzeYaşanmaması gereken şeyleri, 
Sineye çeke çeke... 
Bir parmak ötesi uzaklıkta, 
Deklanşöre basa basa çektim. 
Bu hayatı en çok ben çektim, Vasfiye Teyze! 
Paylaşmasını bileni de, bilmeyeni de
Buğdayı da, arpayı da, çavdarı da
Ayırmadan, 
Aynı topraktan... 

Bu hayatı en çok ben çektim, Vasfiye Teyze! 
Yalnızlardan, 
Yalnızlıklardan. 
İnsan olmayı beceremeyen 
Enbesil çoğunluklardan... 
Bu hayatı en çok ben çektim..
 
Lütfü Şener 


Etiketler: Vasviye, Vasfiye teyze, Ne çektin be, Şiir, Lütfü Şener, şair, İnsan

Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
Ücretsiz kaydol